Zeilen, walvissen en hagel witte stranden.

De Greyhound bus bracht ons van Townsville naar Airlie Beach, een plaatsje vooral populair vanwege de vele zeilboten en cruiseships die vertrekken richting the Whitsunday Islands: paradijselijke eilandengroep met hagel witte stranden. Het centrum van Airlie Beach zelf is klein, maar we kunnen ons er prima een dagje vermaken met de verschillende kledingwinkeltjes en de lagoon (lees: publiek, ondiep buitenzwembad vlak langs het strand, dat we eigenlijk in alle kustplaatsjes tot nu toe zijn tegengekomen) is een relaxte plek om mensen te kijken of een boek te lezen. Gelukkig treffen we het weer een stuk beter met het hostel. Vriendelijke medewerkers, schone keuken, prima kamer, pub quiz ' s avonds (we hebben gewonnen en de champagne gedeeld) en onze tassen kunnen achterblijven terwijl we voor twee nachten op een catamaran naar de Whitsundays varen. Een klein vlekje op dit ultieme vakantiegenot is dat ik steeds meer last van kies- en oorpijn begin te krijgen en het vooruitzicht daarmee straks 3 dagen op een zeilbooten daarna 5 dagen op een eiland te zitten maakt me een beetje zenuwachtig. Dus nog voor de zeiltrip even langs de tandarts in Airlie Beach. Resultaat: boorwerk, nieuwe vulling en antibioticakuur voor mogelijke sinusinfectie/squeese (waarschijnlijk overgehouden aan het duiken in Cairns in combinatie met de airco's die zowel op de boot als in Cairns op - 20 stonden). Even balen dus maar noodzakelijk als ik op Lady Elliot Island nog wil duiken.

Op de catamaran, richting the Whitsundays is het ondanks het bewolkte weer prima verblijven. In totaal zijn we met twaalf passagiers en twee crewmembers die ons verblijden met heerlijk eten en verhalen over de eilanden en de zeedieren. We spotten onze eerste walvis en schilpadden en 's nachts circkelt er een Giant Grouper (lees: bizar grote lelijke vis) om onze boot die we Bowser noemen. Op de tweede dag brengen we een bezoek aan White havenbeach op het grootste eiland van de groep. Het zand bestaat voor 98 procent uit siliciumdioxide waardoor het oogverblindend wit is, zelfs in de brandende zon niet warm wordt en uiterst geschikt is om je sieraden mee te poetsen. In de branding zwemmen pijlstaartroggen en kleine haaien. Ondanks dat ik nu al ruim anderhalve week op vakantie ben kan ik nog niet de rust vinden om lang op het strand te blijven liggen. Gelukkig bieden de de rostwandjes naast het strand gelegenheid voor een klein en zeer onschuldig klautertochtje en eenmaal weer terug bij de boot kunnen we snorkelen, paddleboarden ( ja ik heb zeker 5 seconden rechtop gestaan) en een stukje varen met de glassbodem kajak. De spa op het dek (bak in het voordek, voor de helft gevuld met water, waar je met wat moeite 4 bibberende vrouwen ingestopt krijgt en waarin na enig uithoudingsvermogen toch nog de bubbels aan worden gezet) is niet echt confortabel, maar geeft wel.de nodig hilariteit.

Na drie dagen en twee nachten op de boot is het weer afscheid nemen van de groep en moeten we ons klaarmaken voor de volgende trip richting Hervey Bay en Lady Elliot Island.