Roadtrip Alice to Darwin: Swags and roadhouses

Een nieuw trip begint om half zeven s' ochtends wanneer het minibusje bij het hostel arriveert. Het is 1500 kilometer van Alice Springs naar Darwin en de route bestaat uit 1 rechte snelweg, de Stuart highway. Met de greyhoundbus zou je deze tocht in 24 uur af kunnen leggen, maar erg leuk is dat niet. Daarom boeken veel backpackers een groepsreisje van drie of meer dagen zodat de lange reis onderbroken wordt met aangenaam tijdverdrijf zoals het wandelen tussen (nog meer) grote rode rotsen, wijn drinken bij het kampvuur, zwemmen in hot springs en kajakken tussen de krokodillen.
Het landschap waar we door heen rijden wordt gezien als de lokale woestijn, maar zeker nu het er de afgelopen paar jaar meer geregend heeft dan normaal ziet het er meer uit als een combinatie van steppe en savanne met veel geel Buffel- en Spinifexgras, verschillende struiken en bomen die erg goed tegen droogte kunnen. Tussendoor staan een ontelbaar aantal grote en kleine termietenheuvels, soms aangekleed met t-shirts en petjes. We passeren al snel de steenbokskeerkring en rijden daarmee officieel de tropen in, maar voor nog zeker 700 kilometer blijft het landschap vrijwel hetzelfde al neemt het aantal en de hoogte van de bomen wel iets toe naarmate we verder naar het noorden rijden. We stoppen bij Karlu Karlu (The Devils Marbles). Net als Uluru en Kata Tjuta zijn deze prehistorische rode rotsformaties een spirituele plek voor de aboriginals. Voor touristen zijn ze vooral bijzonder vanwege de ronde vormen van de rotsen en het hoge ansichtkaartgehalte. De overgang naar de tropem is ook goed merkbaar in de temperatuur. De kou uit Alice Springs maakt plaats voor heerlijk warm zomerweer waar we echter in onze winterkleding niet zo goed op voorbereid zijn. Onderweg stoppen we bij verschillende roadhouses die vrijwel allemaal iets bijzonders hebben. In ....heeft de eigenaar de muren van de bar volgeplakt met briefgeld, legitimatiebewijzen, verzekeringspasje, stickers, verpakkingsmateriaal etc uit honderden verschillende landen. Verschillende guldenbriefjes, 5-guldenmunstukken, van der Valk pen, AH zakdoekjes, ajaxbieropener en de nieuwe euro met Willem- Alexander zijn slechts enkele aanwinsten uit de Nederlandcollectie. Het dorpje Wycliff staat het teken van UFO's en het roadhouse is dan ook gedecoreerd met verschillende alliengadgets en krantenartikelen over vermiste personen, ooggetuigeverslagen van ruimteschepen, vreemde lichten en ontmoetingen met marsmannetjes. Hier haalt de eigenaar een Joey te voorschijn die we allemaal even mogen knuffelen. Barrow Creek Telagraph Station is de ideale plek voor horrorverhalen vanwege een rijke historie aan slachtpartijen tussen Aboriginals en kolonisten en mysterieuse en omstreden moord op een Engelse tourist.
Tennant Creeck (4000 inwoners en op 3 na belangrijkste stad in Northern Territoria) gaan we naar de supermarkt. Een bijzondere ervaring, want het is donderdag en hoewel de meerderheid van het stadje/dorpje Tennant Creeck uit aboriginal bewoners bestaat, komen er op deze dag ook veel aboriginals uit omliggende bushlands naar de stad om hun weekelijkse 'steunuitkering' van 60 dollar op te halen. Bij zonsondergang komen we aan bij Banka Banka cattle station waar naast steak ook kangaroostaart op de bbq ligt. We slapen naast het kampvuur, onder de heldere sterrenhemel overnachten in Swags, een soort extra grote canvas slaapzak met geintergreerd matje en kussen. Kruip in je slaapzak en daarna in de Swag en je hebt een heerlijk openlucht bedje voor de nacht. Een klein beetje spannend is het wel, aangezien we on derweg een Taipan (een van de 's werelds dodelijkste slangen) tegenkwamen en een uurtje voor het slapen gaan de kampbeheerder een minder dodelijke, maar nog steeds vrij griezelige, python komt laten zien die hij zojuist in de bosjes gevonden heeft. Adz, onze guide is echter gek op slangen, speelt voor ongeveer een half uur met de wilde python en verzekert ons daarna dat we vannacht nergens bang voor hoeven te zijn zolang we de swags maar goed controleren en er niet per ongeluk op een gaan liggen. Dus........

De tweede dag van onze trip begint om 6.00 met het geluid van Adz's Digiridoo als wekker. Vers gebakken pancakes van de bbq en daarna weer opweg voor de volgende honderden kilometers. Opnieuw interessante roadhouses, met slechte koffie maar bijzondere atracties. In Dunmara liggen drie pythons achter glas waar we mee op de foto mogen. In de Daily Waters Pub, hangen behalve internationale bankbiljetten en rijbewijzen ook internationale bh's en baseballpetjes. Hier hebben we genoten van een bbq lunch en met onze voetjes in het zwembad gezeten want de temperatuur loopt behoorlijk op.

De Pinkpanter pub is niet alleen een pub,hotel en caravanpark, maar ook een opvangcentrum voor verschillende gekleurde vogels, hagedissen, kangaroos en krokodillen

We eindigen in het plaatsje katherine, het op 2 na belangrijkste plaatsje in the Nothern Territory. Een klein stukje van de gelijknamige rivier loopt langs onze camping em huisvest een aanzienlijk aantal fresh water crockodiles. Dit schijnt de vriendelijke krokodillen soort te zijn dus maken we ons er maar niet te druk om dat onze Swags slechts 15 meter bij het water vandaan staan 's Nachts als we met een zaklamp boven ons hoofd over het water schijnen zien we minstens tien paar rode oogjes in het water fonkelen Erg indrukwekkend! De volgende dag kanoen door de Katherine Gorge en dan door naar Darwin. Chicken Parmagiani, cocktails, shots en cider staan op het menu bij Monssoons, de hippe bar waar alle backpackers hun trips afsluiten omdat de guides er korting krijgen als ze hun groep meenemen. Er maar even niet aandenken dat morgenochtend vroeg een nieuwe trip begint door de natural parks rond Darwin.